z Paryża d. 27. Paźdz.
Ponieważ prawo względem powiększenia naszych armiów nie do smaku iest młodym ludziom przeto usiłuią nasi dziennikarze ożywić ich ochotę. Horacyuszowe dulce est pro patria mori rozlega się wszędzie. Waszym iest przeznaczeniem (mówi l'Ami des loix) wznieść godność ludzkiego rodzaiu i rozszerzyć po całey ziemi pomyślność i oświecenie.
z Paryża d. 30. Paźdz.
Zdaie się, że wiadomość o wkroczeniu Austryaków do Gryzonii zniszczyła wszelką nadzieię pokoiu. Zapewniaią, że podczas ostatniey woyny z kantonami małemi, żołnierze cesarscy przebrani po wieśniacku walczyli przeciw Francuzom.
Generał Dupuis, komendant Kairu, pisał w liście do iednego ze swych przyiaciół co następuie:
Zakładamy w Egypcie kolonią i czyniemy urządzenia wszelkiego gatunku. Wszystko nam pomyślnie idzie, a szczęście nie opuszcza naszego bochatyra. Obchodziemy z entuzjazmem uroczystość świąt Mahometa. Egypt stanie się dla Francyi nieoszacowanym kraiem; nim lud ciemny z swoiey nieświadomości powstanie, wszyscy koloniści urządzą się iuż. Urzędnicy Egypscy ledwo koszulę ludowi dotychczas zostawiali, ale nasza grzeczność podoba mu się niezmiernie; jednakowoż przymuszeni iesteśmy trzymać go w karności. Za trzy dni obchodzić będziemy święto Mahometa, pod czas którego tak nabożnemi okazywać się będziemy iak pielgrzymowie; oszukuiemy Egypcjan przez nasze zmyślone przywiązanie do ich religii... (*)
Rozmaite wiadomości
Francuzki kapitan Petit Thonars, chociaż mu obydwie nogi w potyczce pod Abukirem ustrzelono, nie przestał iednakowoż kommenderować; potym roskazał swym maytkom, aby go w morze wrzucili, chcąc wolnym umierać; maytkowie wzdrygali się to uczynić, ale gdy im surowo roskazał, wykonali roskaz; iego okręt ostatni dopiero poddał się.
[Gazeta Południowo-Pruska 1798.11.14 Nr 91]
--
(*) tutaj redakcja Gazety Południowo-Pruskiej ocenzurowała dalszą część zdania, brzmiącą: "w którą ani Bonaparte ani my nie wierzymy bardziej niż w tą, którą głosił zmarły papież Pius" (za biografią Napoleona pióra Bainvillea: Nous trompons les Égyptiens par notre simili attachement à leur religion, à laquelle Bonaparte et nous ne croyons pas plus qu'à celle de Pie le défunt)
